Biyernes, Marso 27, 2015

MY CLAIM ON THE SALUTATORY SPEECH ISSUE

So the salutatory speech issue was over the media for the past few days and it really went viral.

Upon reading several posts about it, I must admit that the kid is someone to be admired for fighting and standing firm to her belief. And I believe, this is something that one must learn, to know how to be  courageous enough to fight and go against the rotten system of the society and I really admire her for that. 

However, we cannot judge the issue of her being cheated on just by knowing one side of the story. 
Additionally, there will always be a right place and time in everything... and claiming for one's right to be ahead of others specifically on a  "graduation" or "commencement exercise" is definitely not a right time and not a right place. 

It could be true and it could also be a one-sided claim, regardless of the credibility of the so called grading issue, a person should not be passive and must learn to do something and fight for what you deserve with the right claim, right judgment, right place and time and graduation is not the right place to fully express one's thoughts and the salutatorian is neither the right person to judge whether he/she deserves the rank.  Philippines is a free country. I know, but just what I said, there will always be a proper place and process in everything. 

                             


and to the dearest salutatorian,

believe it or not,  I know the feeling of being the second best, the first loser among any others  that's why I also fear myself of being not good enough because I got tired being not the best of the best. At some point, I also had experience the feeling of knowing that I deserve more but you must also learn that, that's how life works. Everything has its purpose and besides you still got a lot of time to learn the importance of compassion vs competence. And honestly, you should be grateful, I just remembered myself, the moment that your video spread into the social media... When I was in your age, years ago, I was asked to prepare a valedictory address, I wrote it very well, hoping that I would have the chance to share my insights to my fellow graduates, but I was not given the chance because I did not end up being the valedictorian. However, a kid kept on dragging her mother towards me and told me that "someday I wanted to be like you", it was a bittersweet scenario knowing that you have been defeated yet a kid keeps on telling you that he wanted to be like you. Anyway, you are fortunate, really fortunate that you were given the chance to speak the speech that you have prepared for, being the second best is not bad, you just got to learn the art of acceptance and by the time that you'll be facing the real world after your college graduation, you will realize that grades or medals won't define you and it won't definitely make you more or less of a person. It is a bragging right but it won't make you ahead of others. 

When the time comes that you'll be interviewed for a job position, they won't ask you on how many medals have you earned, what is your grade, how many times you became the first. It won't be that way, you just got to prove everybody else that you can and you deserve it and you won't be able to convince them that you deserve the position just by showing your grades. There's more to life than that. 

Many people says that grades measure how smart you are but the truth is, it only measures your linguistic and logical-mathematical thinking. Grades won't reflect who you are or what will you become. That's another problem from the society, we must not correlate and link one's grade and one's value as human being. The balance between the art of acceptance and fighting for what you deserve should also be learned.

Life is a challenge and not a competition, be someone who strives hard to be successful and not someone who aims higher to be ahead of others. 

Moreover, you're still someone to looked up to for having a brave stand, speaking your mind and having the courage to point out and enlighten a lot of people about the rotten system that mainly causes the cancer of the society. 


Lunes, Marso 23, 2015

Power of Communication

     Recently, we were asked to conceptualized a theory of our own in a particular subject as a final requirement.

       So I was able to come up with the idea of conceptualizing a theory about communication. 
I won't be talking about nurses experience here because it could improve over time and with the appropriate guidance. It won't also be about administration because every institution follow certain protocols and neither it would be about skills because I believe that nurses in particular already have it, I mean, health professionals has their own utmost knowledge about theories and interventions and it would just be a matter of their own techniques and strategies. We cannot question the extent of what one knows. We are speaking the same language in the field anyway. However, communication in the field that thoroughly requires it was often set aside because of the increasing demands in terms of paper works and other interventions.



      With the emergence of high technology or I what I call screen communication (SMS, e-mails, direct messages, chat), the person to person relationship that we have known for decades were slowly being lost and it could probably carry over in the medical field. 

      Nurses are nurses because they connect with people may it be sick or well and connect with them and help them feel better and this connection is the very heart of nursing and without this, nursing itself will be non-existent. 

      As what Bryant McGill says "One of the most sincere forms of respect is actually listening to what another has to say"



      In this matter, nurses should not only provide nursing care through addressing physical needs, it should be a multi-dimensional holistic care and to provide such, nurses must also address the needs that requires communication.

       Communication in healthcare is of equal importance with other nursing interventions and should be part of every nursing care plan because a trusting relationship with patients and their families is built on open and honest communication.

     "Extensive research has shown that no matter how knowledgeable a clinician might be. If he or she  is not able to open a good communication with the patient, he or she maybe of no help." (Asnani, 2009)

     Moreover, research evidence indicates that there is a highly significant positive relationship between nurses' communication skills and a patient's capacity to follow  medical recommendations and self management. 

        When there is an increasing job demands and numerous pressure, it causes people to be so task-oriented, that they don't make their caring felt. In such manner, they weren't able to express caring and they don't make their caring visible and this is as worse as being absent from the experience of your patients. With such, nurses must be highly flexible that they could balance the demand of work and high touch open communication.

        And with that, how are we going to provide healthy nurse and patient interaction or what I call open communication?

so basically, these are the steps

1.) Always make yourself visible 
2.) Acknowledge feelings
3.) Be able to show your caring non verbally and make sure that it should be felt and sincere
4.) Explain your positive intentions
5.) Appreciate
6.) LISTEN more than you talk


        Nursing itself, won't always be about how high is your salary, it is being able to be part of trying times and miracles of every life that you have taken care of. 





Martes, Marso 17, 2015

EVEN THE QUEENS DOUBLED THE EFFORT

      Our Filipina Beauty Queens namely Pia Wurtzbach and Mary Jean Lastimosa were the perfect examples of "perseverance" & "try and try until you succeed attitude"

      These beauty queens didn't just woke up with the crown on their head. As persevering as other people, both of them worked hard to get it, not once, not twice but thrice.



        Pia Wurtzbach finally won the Binibining Pilipinas 2015 as Miss Universe Philippines 2015 on her third attempt. And just "wow" she is definitely a living example of not letting anything or anyone stop you from reaching your dreams/goal. 

        She started competing at Binibing Pilipinas since 2013 wherein she became the 1st runner up. And she again competed the following year which is 2014 but unable to make it to the finals.


         Same with Pia Wurtzbach, MJ had the crown on her third attempt. She started competing in Binibining Pilipinas since 2011 wherein she placed 2nd runner up and the following year which is 2012, she again attempted to own the crown, however she wasn't able to make it up to the finals. Last 2014, she was able to be crowned as the Binibining Pilipinas 2014 and competed for Miss Universe title. 

           Who would have thought that they are not only beauty and brains but they are packed with so much fighting spirit and the never give up attitude. 

           With their story reaching their dream and reaching for the crown, I have come to realize that all sorts of people should strive harder, be more persevering, double the effort and want it enough in order to have what they are aspiring for, because not all things could be achieve overnight. Everything worth having deserves a lot of trials and efforts and at some point, heartbreaks, I guess. 

           Its just that, something worth having that is definitely made in heaven won't be given to you without you, as a person exerting and giving too much in order to have it. 

        Giving up is very tempting and common and these beauty queens have shown us how temporary a failure is. And these failures were opportunities to begin again and reach for what you are aspiring. You just got to pick yourself up, take a deep breath, move forward and try again. And at this point, our beauty queen really did not experience failure but a step by step process into winning the crown. Because for me, failure happens when you stop trying. In this matter, winners are those who unfortunately did not win the battle but  courageous enough to stand up and give it another shot.

          The harder the struggle, the more glorious the triumph, and that's how their story goes. 
  

Sabado, Marso 14, 2015

Why We Didn't End Up Together



It was an early morning train ride, on my way to school when someone showed up behind me while I was waiting for the train to arrive.

It was a familiar face that I actually did not forgot. 
That moment, I was certainly certain that it is far different from what it's used to be before
It was a familiar face... but it's no longer the same rhythm and no longer the same beat
no butterflies, no background musics ,no slow pace and focal point scenarios, no giddy thoughts anymore and from that, I am certain that everything ended up into its proper place. 

We were the best of friends years ago and I ended up losing because I did fell. For me, it is a one sided young love for a teenage version of me. I am vulnerable way back then and I did hoped... yes... I did hoped...a lot, that somehow the equation of him and me could be us... but definitely it was just me... me alone and there is no "us" in the story.

As we go through the train journey that early morning, I actually don't know what to say... and him either. I was looking at him and I'm asking myself, it could have been us but it did not end up as what I have hoped for... Why you and me didn't end up to be "us", why we didn't end up together, we were partners in crime  but we're just stuck here laughing at all the silly things we have done before. While on our way to where we are supposed to go, we were remembering all the things we've gone through as friends way back years when  being him and me is not as complicated as it was now. 

it was a long train ride that I didn't even notice that I was late, oh my! I was late for the first time! anyway!
I was laughing but as I look at him I couldn't help but to feel hurt because honestly he could be everything any woman could asked for, if only I didn't allow him to be with someone who could make him and his heart so hardheaded, he could definitely be someone who is worth having. It will just take the right perspective to see what I am trying to say. I came up to the point blaming all these girls who broke his heart and made him who he is now,pain changes people. He is  different from the partner in crime that I have known. If he is mine, I would never have let his heart broken, but still as I look into him, I could still see a transparent person with pure heart, maybe it will just take the right woman to bring out the best man in him and this time I am hoping not for me to be the right one but I am hoping that he may find the right woman that will bring out the best in him.

I didn't end up being the right one because I let go of you, I could never be enough, it has and will never be me, I'm only just a confidant, the bridge, the shoulder to lean on, I can never have the courage to tell you what I ought to tell way way back years before and I am bound to have the courage to fight for it for the right love, for the person who is meant to be with me for the right reason, in God's perfect time.  And you, you were meant to be with the best person for you (definitely not me) and we are better of being "just friends"

and maybe in this lifetime we are just meant to be "partners in crime" and not "partners for life"
you will always be my best friend, in this lifetime and the next lifetimes to come.
'til the next laughter and train ride...



Miyerkules, Marso 11, 2015

Love Me Like You Do




I am definitely not a fifty shader but I must admit that I am hitting the replay button of their OST from Ellie Goulding entitled "Love Me Like You Do"

It has a different beat and collaboration of melody and for me the song takes you to skylines maybe because of how it was used in the movie but it is the perfect song to be used for hot air balloons, planes, zip lines and kites or anything that has something to do with adventure and limits. I just don't know, I've been into video editing several times and I must say the song really fits the scene. I'll post it as soon as I was able to make one.


Moreover, the song was definitely an unconditional love song wherein it is being shown the two sides of a coin and various shades of a person and despite those shades, you'll definitely learn to love even the darkest shade that you may find in a person, basically because you love that person. Well, that's how the first stanza of the song goes. 

At some point, you just got to see the other side. I mean the world of the other person. Sometimes you just got to see things from his/her viewpoint. Anything can be beautiful and it is just a matter of distance and space and how you see it. 

And as obvious as what the chorus implies, one must learn to love in his own way, the best way that one can fully express his/her feelings is through his/her own way. 

Anyway, I just love the beat and here's another version from Joseph Vincent which is different from Ellie Goulding's version but I just love both. 



And for the musicians out there, if you want to download the piano sheet of this song for free, here is the link: http://www.mediafire.com/view/ze14008oc5twox2/Love_Me_Like_You_Do_chikkc.pdf


Credits to: chikkc for the piano sheet arrangement

Martes, Marso 10, 2015

THE MULTI-DIMENSIONAL FACE OF LOVE

<photo (c) teenwritersbloc>

Dalawang dekada, tatlong daan at pitumpu't pitong araw at labing anim na minuto, ganyan katagal na akong humihinga sa mundo pero bukod sa pagmamahal ng Poong Lumikha at ng mga magulang ko wala na akong ibang alam na uri nang pag-ibig na mas lilinaw at mas sisigurado pa doon. Katulad nang iba, inabot ko ang gulang na ito na naranasan ko na din namang magkaroon nang tinatawag nilang "crush" , yung sinasabi nilang paghanga, oo at kinilig na rin ako, umasa, nafriendzone, naseenzoned at kung ano ano pang zone meron sa mundong ibabaw. Pero sa larangan nang pag-ibig, isang malaking "hindi ko alam" ang tanging maisasagot ko. Maski nga ang tanong na kung ano ba ang mas masakit, ang magdonate ng dugo o ang mabigo sa pag-ibig, medyo hindi rin ako sigurado sa sagot na nasa isip ko dahil ito po ay magkaibang uri at malamang sa malamang magkaibang antas din nang severity ang dalawang choices na ito.  Saksi ako sa iba't ibang mukha ng taong umiibig, nagkalat sila sa paligid, yung iba nakakasabay ko sa  jeep, sa lrt, sa bus, sa tricycle, yung iba nakakasalamuha ko sa araw araw na pamumuhay, yung iba nakikita ko sa ospital, sa kalsada, sa overpass, sa underpass at kung anong uri pa ng tulay meron ang Pilipinas.
Ilang personalidad na rin ang gumawa ng mga lathala tungkol dito pero hanggang ngayon, hindi ko pa rin masabi kung ano ang pinakabagay na depinisyon para sa ganung uri ng damdamin. E kung sabagay, hindi naman yun dapat ilarawan, ang mahalaga naipapakita. Sa dami ng umiibig sa mundo, mas marami pa yata sa bilang nang ikinakasal sa isang araw ang mga taong kumukunsulta sa akin hinggil sa usaping pag-ibig. NBSB naman ako pero tiwala pa rin sila sa sagot na naibibigay ko. Minsan nga nasasabi ko na lang, buti pa sa ibang katanungan may sagot ako pero para sa tanong ng puso ko? yun ang hindi ko alam.. Nars po ako, kasama ako sa mga taong gumagamot sa karamdaman ng mga tao, rumeresponde sa mga biglaang naaksidente at nangangailangan ng agarang tulong at serbisyong medikal ngunit hindi ko akalain na sa araw araw na pamumuhay ko, magiging parte ako ng mga taong  may dinaramdam din sa puso. 
Iba't iba ang mukha ng taong umiibig, katulad ito ng iba't ibang uri nang taong makikita mo sa divisoria na nakikipagsiksikan sa kung saan at nakikigulo sa magulong trapiko hindi lamang ng sasakyan kundi pati na rin nang tao.
Meron tayong tinatawag na "I get what I want" na tipo ng tao, sila yung mga taong halos perpekto na at kung sino yung gugustuhin nila, gusto na din agad sila at malamang sa malamang, eto yung mga taong makikita nating tila lumulutang sa ulap at ang problemang ikukunsulta nila ay hindi tungkol sa usaping puso kundi sa usaping career.. E di ba nga "With great career comes no lovelife and with great lovelife comes no career" pero sympre hindi lahat ganun, there will always be an exception to the rule.. haaayy! sana pala ganito kadali ang pag-ibig, kung sinong gusto ko, gusto din ako.. pero para lang ata to sa mga henyong crush ng bayan, "perfect catch" kung tawagin nila, yung mga mahahaba ang buhok na kasing haba ng LRT na umabot sa EDSA at kumulot sa underpass. 
meron din namang "Abanger", oo alam ko, alam niyo na to, sikat na sikat to kasi karamihan ng tao ganyan.. Abang Abang lang din pag may time kasi yung taong gusto mo, pag-aari ng iba, kaya umaasa ka, emphasis on "UMAASA" ,oo umaasa ka na pag nagbreak sila or pag rejected siya magkakachance ka, pero hindi 100% na magiging masaya ka sa pagiging abanger mo. Ito ang mga taong wala sa radar, in short hindi napapansin ng type nila kaya ang peg nitong mga taong to pag tinanong nang "kamusta crush mo?" siyempre ang sagot mo, "ayun may gustong iba"  tapos ang eksena niyo sa FB: “hi crush, kamusta ka na?” Him/Her: “Seen 8:54 pm” : happens all the time.. arruuuyyy din di ba? Yung tipong makikipagbargain ka na “sige na kahit 1% lang nang pagtingin ibigay mo sa akin, ako na bahala magparami.” Parang bangko lang pala ito, Ikaw ang bahala magparami sa interes niya sayo, Buong buo yung ibibigay mo pero wala siyang panukli sa pagmamahal mo.    Eto lang ang masasabi ko: "bakit pag nagbreak ba sila, pag binasted o nireject ba siya, may assurance ba magugustuhan ka na niya? ang pinakamainam na paraan dito ay hanapin, ay mali...paghandaan na lamang ang tamang tao, yung hindi mo kailangan mag-abang na umaabot na sa puntong nilagpasan ka na nang libo libong bus sa terminal at dumaan na ang ilang bagyo at baha, e patiently waiting pa din ang peg mo, darating din ang tamang tao na ituturing ka na hindi ikaw yung "back up plan"  “always the second choice and never the first” dahil mas masarap po maramdaman ang pag-ibig na hindi ipinagpilitan. 
Meron namang parang natrapik sa EDSA, ilang dekada at century nang lumipas hindi pa rin makamove on move on. eto kasi ang hirap kapag hindi balance,bihira kasi yung pareho at pantay kaya mas nasasaktan palagi yung mas nagmamahal, pero di ba ganun naman talaga ang pag-ibig? Ang pag-ibig ay parang pagsakay sa bisikleta, hindi ka matututo kundi ka masasaktan. Kaya po kapag nasaktan, dumiretso na po agad sa Emergency Room, wag po masyadong magtagal sa trapik sa EDSA na daig niyo pa ang nakaingkwentro ng aksidente, yung mga tipong spinal cord injury ang datingan.. ibig ko pong sabihin, move on na po agad, humingi nang tulong sa iba, lalo na kung ginawa niyong pundasyon at sandalan nang buong pagkatao e yung taong nanakit sayo, e yun ang mahirap dun.. imbis na makamove on at maabot ang optimum state of well being e wala tayong magagawa kundi i-announce ang "Dead on Arrival" o "Flat line"?, kadalasan dito ang mga taong biktima ng sarili nilang kalungkutan kaya nagsusuicide,  pano naman yung taong nararapat at naghihintay sayo. Tandaan: Masyadong malaki ang mundo para umikot sa isang tao, marami pang dahilan para mabuhay, sayang naman yung oxygen na pinahiram sayo at para makamove on kailangan mong maintindihan kung bakit mo yun naramdaman at higit sa lahat kailangan mo din intindihin kung bakit hindi mo na kailangan maramdaman yun. Kuha mo?!
Isa pang makikita mo sa Divisoria ng pag-ibig, e yung mga taong galit sa mundo, yung mas kilala sa tawag na "Man/Woman Hater", yung mga taong kung makapagsalita e parang lahat ng tao sa mundo e nakilala at naging karelasyon niya, yung feeling nya, lahat nang tao harmful at sinaktan siya.. bakit ?! harmless naman ako ah!, marami pang katulad namin, "be patient din kasi because patience is a virtue"  and  di ba nga “those who are worth having are worth waiting for” at darating ang tamang  tao sa tamang panahon, yung sinasabi nilang perfect timing isipin mo na lang na kaya ka nasasaktan kasi hudyat ito na papalapit at papalapit ka na sa tamang tao, at mas mabuti nang nasaktan ka para magkakaroon ka nang pagkakataon na maging karapat dapat sa tamang tao at alam mo naman, mahirap idescribe kung paano maging masaya kundi ka nasaktan, parang thesis at case study lang din yan, kailangan may baseline data.
Meron din naman yung hindi matanggap ng mapanghusgang lipunan, yung relasyon na lalake sa lalake, babae sa babae, wag na po tayong humadlang sa kung anong nararamdaman nila, e ganun naman talaga ang pag-ibig, "BIGLAAN" magugulat ka na lang nasa harap mo na tapos yung unexpected na tao pa. hindi ko po alam kung kasalanan yun pero kasi di ba umiibig lang din naman sila? Kasalanan ba ang umibig ng buo at tapat sa kabila ng kasarian?  Kadalasan pa nga sila pa yung nagiging biktima. Minsan po kasi "Acceptance is the Key" , tunay ka lamang na magiging masaya kung tanggap mo hindi lamang yung taong napili mong mahalin kundi pati yung sarili mo. 
Isa pang mukha ng pag-ibig na nakita ko, e yung mga humahakot ng chances, a.k.a. "CHANCE COLLECTOR" , mayaman sa chances kaya namimigay ng limpak limpak na chances, yung mga taong mapagbigay na kahit ilang beses saktan, ok lang daw siya. isang malaking kasinungalingan kaya ang salitang "OK LANG AKO" kelan pa naging ok yung ilang beses kang sinaktan tapos babalikan ka para saktan ulit, ganun ka talaga nagmamahal na umaabot sa infinite power ang chances na kaya mong ibigay? at ganun din naman katindi at katibay ang konsensya nang taong walang ibang ginawa kundi humingi ng chance, kung nauutang lang siguro ang chance baka milyonarya ka na pag nagbayad siya kaso pag hindi e malamang sa malamang lubog siya sa utang. Ang masama pa dun dehado ka kasi  wala namang nakukulong sa utang di ba? Tandaan, sabi nga nila "Fool me once, shame on you.. Fool me twice, shame on me", kung nagawa kang saktan ng isang tao sa unang beses, isipin mo kung kaya mo pa bang masaktan sa pangalawa, sa pangatlo at sa mga susunod pang pagkakataon at siyempre hindi na aksidente ang tawag dun pag nasaktan ka nang higit pa sa isang beses nang iisang tao, "CHOICE" na po ang tawag dun at tingin ko kailangan mo nang mauntog nang limang beses times three para matauhan at kailangan mo nang paganahin ang brain cells at neurons mo, sayang naman di ba.. kung puro ang pagpump ng puso mo ang paiiralin at paulit-ulit mong sisisihin. matagal ko nang ding iniisip, kung may second chance, ano pang silbi nang first chance? trial and error lang ba ito? sana nga ganun kadali e, pag fail sa trial and error considered invalid na agad kaso hindi e. Sabi nila ang pagmamahal daw ay pagbibigay ng chance kahit wala ka nang natitirang chance na maibibigay. Sabi ko naman, sapat na yung isang chance dahil kung tunay kang nagmamahal hindi ka gagawa nang bagay na ikakasayang ng unang chance na naibigay sayo at higit sa lahat MAHALIN MO ANG SARILI MO HIGIT KANINO.
Isa din sa taong makakasabay mo sa siksikan sa Divisoria e yung mga taong "INOSENTE"  kumbaga hindi pa nag-OJT kahit 8 hours lang, wala pang experience, mga No Girlfriend/Boyfriend Since Birth, yung mga taong wala pang karanasan sa pag-ibig pero umaasa. Mga kafederasyon ko ata ito, yung mga taong lito, mga takot, at mapangduda kasi nga hindi pa nila alam yung mga bagay na pwedeng mangyari, kailangan nila ng Guide o kahit anong uri nang mapa sa larangan na to. Ang masasabi ko lang, wag magmadali, lahat po nang bagay ay may perfect timing, mahirap naman kung katulad nang pandesal at sinaing na kanin, pag hilaw at sunog, hindi masarap kaya dapat yung sakto lang. pano malalaman ang perfect timing? Sabi ng mabuting kaibigan ko, “when you feel the need to share the life you enjoyed then it’s time”. Isang malaking tsek para dun,  tsaka wag ka mag-alala halos 6 na bilyong tao sa mundo ang humihinga at nadadagdagan pa ito araw araw, kaya meron at meron ka talagang kapares baka kasi naligaw o natraffic lang. sabi nga sa kanta di ba "huwag hanapin ang pag-ibig, ito'y darating sayo......"  hindi mo kailangan maging perpekto para magkaroon ng taong magmamahal sayo dahil ang mundo ay isang malaking coincidence lamang at maski ito ay hindi perfect kaya use your imperfections towards a perfect relationship sa future at malay mo naman, naghahanapan lang kayo dahil minsan ang pag-ibig ay para ring  hide and seek.
At ang pang-walo, yung taong nanatiling “FRIEND” lang, always the second choice o ang mas masaklap pa dun, never siyang naconsider as “THE ONE” or muntik na siyang naconsider kaso “I like you but I love him/her” ang linya ni love one sa kanya. Ay kapeng kape sa damdamin ito mas matindi pa sa ampalaya. At ang linya niya “Ako na lang kasi, kasi para sa akin, ikaw lang.”  E yun nga ate, para sayo, ONLY ONE siya kaso nga sa point of view niya, you’re just the CONFIDANT. Yung akala mo SOULMATES na talaga kayo tapos malaman laman mo, may other half na pala siya. Alam niyo LIFE is full of CHOICES, sa life niya marahil isa ka sa choices kaso nga di ba, sabi nila sa exam “Choose the Best Answer” daw. E pano kung di nag-aral yung pipili sa choices, Hindi marunong ng test taking strategies, kahit feel mo na ikaw ang RIGHT ONE, kung hindi ka nya feel, nga nga ka. And speaking of choices, kung papipiliin ka kung Friendship o Love, e ikaw na bahala mag-isip kung ano ang right choice mo, dahil katulad niya you were also given an option and of course choices. Piliin mo yung Friendship, dahil dun kayo mas magtatagal. On the other hand pwede mo rin piliin ang Love, dahil mas ok nang walang regrets at least nagpakatotoo ka once in your life. Now it’s a matter of choice, at kung anong choice man yun kailangan panindigan kasi may mga bagay na pag nabitawan na hindi na nababalikan pa at malalaman mo lang na you made the right decision kapag naging Masaya ka sa choice mo. At sabi nga nila “there’s a lot of fish in the sea” ang punto ko lang po dito, e kung hindi ikaw ang naging choice niya, ok lang yan, hindi pa end of the world, marami pang tao na magmamahal sayo, yung deserving sa pagmamahal na kaya mong ibigay at sabi nga ng prof ko “ang tunay na nagmamahal ay nagpapalaya”.
Ang pang-siyam ay ang mga MARTIR, eto yung mga candidate na pwede nang barilin sa luneta. Dahil ang mga martir ay binabaril sa luneta. Sila ang mga uri ng umiibig na kulang na lang sumuka ng dugo sa sobrang pasakit na binibigay nang minamahal nya. Eto ang mga tipo nang tao na hindi ata relasyon ang pinasukan kundi fraternity, na parang araw araw may hazing na nagaganap, yung harapan ka nang niloloko at sinasaktan, nagbubulagbulagan ka pa rin na tila hindi uubra ang limpak na limpak na Vitamin A para luminaw ang mata mo, isa din to sa mga uri nang taong dapat nang iuntog ng limang beses times three para matauhan. Ang masasabi ko lang po, “Nagmamahal po tayo para sumaya at dahil masaya tayo sa napili nating tao, kaya kapag hindi ka na masaya, BITAW na” 
Isa pang makikilala natin ay yung mga Mr./ Ms. Congeniality, eto ang mga kakosa nating sobrang friendly, na kapag may nakasalubong sila e kakilala nila, eto yung madalas mapagkamalan na “flirt”,  alam niyo naman ang lipunan, ito ay sadyang mapanghusga kaya ang pagiging friendly ay madalas nilang napagkakamalang paglandi. Medyo Ouch din yun, nagmamagandang loob ka na, may negative feedback pa din? E ganun talaga e, we can’t please everybody. Ang mahirap lang sa ganito e, minsan yung trato mo sa tao hanggang kaibigan lang tapos mamimisinterpret niya na aabot sa point na mafafall siya sayo at sa huli mapagbibintangan ka pang paasa. Madali kasi ma-fall sa ganitong uri ng tao kaya tandaan, wag mag-assume hanggat walang sinasabi, pero kasi di ba, sabi nga ng mga nakakasalamuha ko kung hindi ka mag-aassume e walang mangyayari sa lovelife mo, ang maipapayo ko lang “hindi po masama magtanong, magtanong ka na lang, simple lang: ano ba ako sa buhay mo?” o di ba, mas malinaw at mas klaro at para naman po sa mga Mr. and Ms. Congeniality natin, maglaan naman kasi ng personal distance (close phase: 1.5 to 2.5 ft, Far phase: 2.5-4 ft) at social distance (close phase: 4-7 ft, Far phase: 7-12 ft)  at  maging vocal at honest sa tunay na intensyon sa  mga tao sa paligid para naman bawas bawas din sa mga taong nafafall sa inyo, maraming bagay at pagkakataon kasi na hindi maipaliwanag na nagdudulot nang labis na pag-iisip at maling akala na mahirap nang baguhin.
Meron din tayong mga taong IN BETWEEN, eto yung mga taong dalawa daw yung mahal niya. 50-50, hindi makapili, walang tulak kabigin sa dalawa, yung mga taong “torn between two lovers” kumbaga. Para po sa mga taong In between, kung ako po sa inyo, kailangan niyong bitawan ang isa, hindi naman pwedeng dalawa silang mahal mo, mahirap kayang may kahati di ba? Mapagbibintangan ka pang two timer, gusto mo ba yun? Minsan kasi kailangan mong timbangin ang mga bagay bagay, gamitin hindi lamang ang utak, at hindi rin naman pwedeng puro yung puso o yung nararamdaman mo lang, kailangan mo dito nang isang matinding presence of mind at gamitin pareho ang utak at puso nang balance at  kung kanino ka mas sasaya yun ang piliin mo pero tandaan, “walang unang sisi sa huling mangyari” siguraduhin mo na ang desisyon mo e yung talagang makakapagpasaya sayo, hindi yung dahil napressure ka lang o naapektuhan ng extraneous variables o kung ano ano pang factors na wala naming kinalaman sa pagpipilian mo. May mga bagay na pag iniwanan mo na, hindi mo na mabababalikan pa kaya dapat “choose wisely” at be happy sa choice mo. Pwede ka ring mag-toss coin, at habang nasa ere yung coin, kung ano yung iwiniwish mo na lalabas malamang sa malamang yun na ang napili mo. Simple lang di ba? Dahil life is full of choices, araw araw mo yang ginagawa kaya for sure mastered mo na. Meron at merong kang masasaktan pero hindi naman pwedeng sayo sila pareho, mas maganda nang i-let go ang isa nang mas maaga para naman magkaroon siya nang chance na makita ang taong para talaga sa kanya.
Marami din akong nakilala na kung tawagin ay “BRIDGE”, ay oo, yung mga dakilang tulay, yung siya yung mode of transmission ay este mode of communication, medyo delikado o masasabi kong nasa binggit tong mga ganitong uri nang umiibig kasi sa sobrang sweet nang taong inilalakad nila, e ayun sila yung unang na-fafall. Yan kasi ang hirap sa mga taong di makaporma nang diretsahan e, kailangan nila ng bridge, e kaso etong mga bridge ang nahuhulog hindi na nakakarating sa paroroonan ang inilalakad, pero di ba, malay natin sila talaga ang meant to be sa isa’t isa pero para sa mga taong nawalan ng minamahal dahil sa ganitong paraan, ang masasabi ko lang “now you know!” at para sa mga dakila nating tulay, kung umpisa pa lang gusto mo na yung ilalakad mo, umpisa pa lang reject the offer na, kasi sa huli pag naging sila, ay nako saksak puso tulo ang dugo ang peg mo ate. Masakit isipin na naging sila dahil sa kagagawan mo mismo, ano ka sadista? Isa ding malaking kasinungalingan na sabihin na “kung saan ka masaya, masaya din ako” pano ka naman sasaya kung hindi ikaw yung ikakasaya niya, oo eventually magiging happy ka para sa kanilang dalawa pero wag ideny na ang initial reaction mo dito ay isang malaking “ouch!” at ang dapat mo lang gawin ay “move on na dre/girl, you’ve had enough, learn to say no at higit sa lahat mahalin ang sarili, wag nang hantaying barilin ka din sa luneta at sa susunod wag nang maging tulay at hayaan na silang mag-LRT”
Isa din sa mga uri ng mga taong umiibig ay yung mga taong MANHID, o yes! Ito yung mga taong hindi ko alam kung ilang beses ba naturukan nang anesthesia sa sobrang deadma nila sa taong nagpapapansin sa kanila, eto yung taong gustong gusto mo na batuhin para matauhan na “hello, I exist, pansinin mo me”, pag ganitong uri nang tao ang prospect mo, medyo mixed signals ang matatanggap mo dahil hindi mo alam kung pareho ba kayo nang nasa isip or pareho ba kayo nang wavelength o kung nasa radar ka ba, kinokonsider ka ba nya o rejected ka na agad? Kasi kahit obvious na obvious na yung actions mo deadma pa din siya, ang mainam na paraan dito e sympre “communication” itigil na ang non verbal cues at paganahin ang bibig, magpakatotoo at sabihin na ang tunay na nararamdaman, kung the feeling is mutual, e di happy! Pero kung rejected ka, e di ok lang, wala naman masama kung magmahal ka na lang ulit nang iba, yung hindi naturukan nang anesthesia. At para po sa mga manhid, “be observant with the nonverbal cues” , 93% of communication ay likas na non verbal, samakatwid, 7% lang po ang porsyente nang mga bagay na sinasabi nang tao, pero sympre pareho silang importante, so you have to consider both sides. Klaro?
Meron din tayong mga tinatawag na “ULTIMATE FAN” eto yung tinamaan ni kupido kaso cannot be reach yung love one niya, it’s either, sobrang sikat, artista, sobrang yaman basta mahirap abutin, parang langit siya at lupa ka, ganun ang pagitan, kaya ayun hanggang subaybay ka na lang sa kanya, parang teleserye at makukuntento ka na lang sa tingin. Yung mangitian ka lang niya e napakalaking bonus na, para ka nang jumackpot sa lotto. Ang masasabi ko lang, “lahat naman ng bagay posible” at hindi masamang umasa at maghangad pero  tandaan niyo rin na dapat maging SMART, ibig kong sabihin sa SMART ay Specific, Measurable, Attainable, Realistic and Time-bound.
AWARD WINNING SELOSA/SELOSO, medyo nakakairita ang mga ito pero hindi natin sila masisisi dahil labis lamang po silang nagmamahal, minsan nga lang kasi tinatamaan sila ng feeling of inferiority. Dapat lang nating habaan ang pasensya at ipaunawa sa kanila na sila lang naman talaga ang only one. Para po sa mga to the highest power magselos, oo cute naman talaga ang isang tao pag nagseselos at kadalasan  pa nga e nakakakilig pero tandaan: lahat ng sobra ay masama, minsan ang pagseselos ay nakakasakal na, bawas bawasan kung ayaw mong iwanan ka at  huwag po kayo masyadong mag-alala at lawakan pa ang pang-unawa at sympre patimbayin pa lalo ang pundasyon na “TRUST/TIWALA” , kung lolokohin ka man niya, kasalanan at konsensya na nya yun at ibig sabihin hindi mo talaga siya deserve.
Ang mga taong kung tawagin ko ay “ON THE SPOT” , sila naman yung simula pa lang e alam naman nila sa sarili nila na hindi niya  gusto ang isang tao pero magugulat na lang siya na gigising siya isang araw na mahal na pala niya o kaya naman pag tinitigan niya ang taong kasama niya e ang masasabi na lang niya ay “hala, nadali na tinamaan na ata ako” , pwede rin naming pag nakita niya ang kanyang the one e biglang bibilis ang tibok nang puso niya (tsug tsug ah ah! Lub dub lub dub) tapos magtataka siya kung bakit, ay malamang sa malamang nasa denial stage pa siya at finifigure out pa niya kung pano nangyari yun at kung saan banda ba siya nafall ,eto yung mga taong garantisadong hindi nainlove dahil sa panlabas na kaanyuan nang isang tao, obviously na-fall sila sa ugali, e ganun talaga minsan pag ang tao lagi mong kasama tapos special ang treatment sayo, e wala namang masama kung ma-fall ka di ba? Sabi nga nila, friendship ang isa sa pinakamatibay at pinakamagandang pundasyon nang pag-ibig at etong mga taong to ang magpapatunay na “Lahat naman ay pwedeng matutunang mahalin”  at kahit sino pwede mong maging one great love kung bibigyan mo lang siya ng chance. Ang feeling ng  mga “on the spot” type of person e para silang natanggalan nang napakakapal na piring nung narealize nila kung kanino talaga sila inlove. In short eto yung masasabi nating hindi inaasahang feelings o unexpected U-Turn.  
Meron din po tayong tinatawag na mga taong “incompatibility conscious”, eto yung pag minahal mo ay “you and me against the world” ang drama niyo. Oo kasi, big deal sa kanila yung estado nang pamumuhay mo, yung religion mo, yung itsura mo at distansya niyo sa isa’t isa. Eto ang mga bagay na dapat check na check sa kanya para maging compatible kayo. Ang masasabi ko lang, kung hindi mo kaya tanggapin ang isang tao kung ano siya, isa lang ang ibig sabihin nun, hindi mo deserve maging parte nang buhay at nang mundo niya. Ang pag-ibig ay hindi pageant na kailangan ganito siya at naayon sa standard na gusto mo, kailangan dito nang acceptance. Hindi mo naman mamahalin ang isang tao dahil lang sa kung ano siya at kung anong meron siya, dapat pati kung ano yung wala siya at yung mga pagkukulang niya, mahal mo din. Complete package ang dapat mong mahalin, at isa pa, kahit anong set mo nang standards pag nakita mo na ang taong magpapabilis nang tibok nang puso mo, alam naman nating lahat na siya ay isang malaking exemption sa mahabang listahan nang standards at qualifications mo. Sabi nga nila Mr. Right doesn’t necessarily need to be Mr. Perfect, Hindi to uri nang ulam na pwede mong piliin kung ano lang ilalagay mo sa plato mo. At di ba wala namang perfect na tao maski ang buhay ay hindi perpekto, kailangan mo lang punan nang strengths mo ang weaknesses nang napili mong mahalin para maging perfect kayo.  At kung hindi niya kayang tanggapin ang mga bagay na pinaniniwalaan mo kasama na dito ang relihiyon,  ibig sabihin nun hindi siya karapat dapat para sayo, dahil kung mahal ka niya hindi siya tututol o hindi nya babaguhin  ang mga bagay na fixated o napirme na sa buhay mo bago mo pa siya nakilala. At kung distansya naman ang paguusapan, di ba, distance is just a number? Maraming paraan, Hindi mo kailangan palaging makita ang isang tao para mapatunayan na mahal mo siya, kailangan mo lang maging totoo at constant sa nararamdaman mo, dahil ang tunay na nagmamahal ay walang nakikitang distansya ng oras, taon o layo. In short, you guys may be far in distance but not in heart. Keso.
Isa din po sa mahabang listahan nang uri ng mga taong umiibig ay yung mga “TORPE” , sila yung andaming importanteng dapat sabihin pero hindi masabi sabi, dinadaan nila sa gestures at nonverbal cues ang kanilang tunay na nararamdaman. Eto yung kahit anong pilit mong pag-interogate e todo deny pa din sa tunay na nararamdaman dahil sila ay nahihiya o kadalasan natatakot mareject. Sila po minsan ay nag rereaction formation, ibig sabihin ko po sa reaction formation, yung mga sinasabi nila sa harap nang taong gusto nila ay kabaliktaran nang tunay na nararamdaman nila, eto yung mga nakukuntento sa patingin-tingin kay crush, e andami namang pwedeng gawin. Sila din po yung mga nag-poprojection, halimbawa po nang projection ay yung pag tinanong siya kung gusto ka ba niya, ibang tao ang ituturo niya. Yan tayo eh! Yan ang hirap sa mga uri nang taong ito, ipagtutulakan ka sa iba tapos pag nagclick ang loveteam laslas pulso na, hurt-hurtan to the max at pagsisihan mo to the infinite power na bakit mo pa sila pinagmatch, e di kung sana umamin ka na lang e di nakahinga ka pa nang maluwang. Ang tanong e, kabilang kaya sila sa mga taong may “Alexithymia” –eto ay isang kondisyon na sinasabi nilang inability to express feelings, inability nga ba? O fear to express feelings lang?  Yan kasi ang mahirap, ang dami nating takot, hindi mo malalaman kung hindi mo susubukan. Kung marereject ka man, ok lang, e di move on sa tamang tao di ba? Kung ibibigay nang Diyos lahat nang gusto mo, walang thrill ang buhay, minsan kailangan mong ifigure out ang puzzle at sympre hahanapin mo ang nawawalang parts kasama na dun ang tamang tao. Sabi nga nang kaibigan ko, bakit ka matatakot na sabihin ang totoong nararamdaman mo, e yung totoo lang naman ang sasabihin mo, masama na bang magpakatotoo ngayon? At kung lalayuan ka man niya, hindi mo na kawalan yun, hindi naman sakit na nakakahawa yung nararamdaman mo e, nagsabi ka lang nang nararamdaman mo, hindi mo siya inoobliga na mahalin ka rin niya, hindi ka nagdedemand ng reply o comment back. Tama nga naman di ba? Masyadong maikli ang buhay para ilihim ang mga bagay bagay, "The truth will set you free" nga daw di ba at minsan kailangan mo lang nang 20 seconds of insane courage at 20 seconds of embarrassing bravery. Sa huli pagsisihan mo ang chances na pinalampas mo kundi ka pa magtatapat ngayon. Sabi nga ng prof ko, “take one day at a time, take the action now regardless if it's wrong or right and forget all about the what if's, coz you’re time is now”
The PICK-UP LINERS, o antaray di ba? Parang pangalan lang nang bus company, ayy! G-Liner pala yun. Anyways, pick up liners, eto yung mga reyna at hari nang mga banat. Hindi mo alam kung sadyang pa-fall lang ba sila o torpe na dinadaan sa banat ang mga bagay na hindi maamin nang diretso, eto yung mga taong sasabihin sayo “matuto ka ngang lumugar!!!!! …… dito sa puso ko” o di kaya naman bibitaw nang ganitong linya “ganda nang pangalan mo bagay sa apelyido ko” o kaya lahat nang date sa kalendaryo may equivalent siyang banat at sympre yung pick-up line niya sa pangalan mo, hindi pwedeng walang ganun. yan... mga para-paraan. Infairness , matinding Effort ang meron ang mga ito, mahirap kaya mag-isip nang bentang pick up line no, yung kikiligin yung bibitawan mo nang pick-up line kasi kung fail ang pick- up line mo, HAH! Ha! Ha! Sabog ang lovelife mo. End of the world na para sa puso mo. Ang hirap lang dito, hindi alam nang tao kung paniniwalaan pa ba niya ang mga salitang bibitiwan mo, kasi baka isipin niya bumabanat ka lang. Kaya tandaan: Stick to one! Isa lang ang pakiligin sa pick up line. Dahil pag sila dumami, yari ka na, magmumukha ka pang paasa at hindi na bebenta sa the one mo ang mga linya mo pag narinig na nyang binitiwan mo sa iba, make every pick up line unique para sa taong minamahal.
At ang pinakahuli eto yung mga “DSLR” type of persons o yung mga taong blurred ang paningin sa iba dahil nakafocus masyado sa isa. Sobrang paghahangad sa isang tao, hindi niya namamalayan na lumagpas na ang tamang tao. Parang DSLR, nakafocus sa isa kaya nagbblur ang iba. Yun ang major na masakit doon, abanger ka sa iba kaya kahit anong pabida ang gawin ni Ms/Mr.right hindi mo makita kulang na lang tumambling sa harap mo, blurred pa din sa paningin mo, masyadong nakaauto focus sa maling tao. Ang masasabi ko lang wag masyadong bias, mas pipiliin mo ba na ikaw ang mas nagmamahal pero deadma naman sayo ang finofocus mo, give chance naman kaya sa taong ma-effort, try the other view baka kasi andun ang perfect shot. Try to consider all angles, minsan maraming nasasayang dahil sa maling focus, sige ka ikaw rin pag siya napagod, who you ka sa kanya at pag nawala ang tamang tao kailangan mong libutin ang bilog na mundo at paganahin ang theory of probability para makita siya ulit at baka pag nakita mo siya, iba na yung feelings niya, normal na tao ka na lang para sa kanya kasi may iba nang nakaappreciate sa kanya.
Sino kaya kayo diyan?
Anyways, masyado na ata akong maraming nakikita, tama na muna, nang si Mr. Right naman ay mapansin na nang medyo blurred kong mata.
Balang araw, kikiligin ka rin sa sarili mong lovelife, darating din yung taong pag nakilala mo, alam mong gugugulin mo ang mga susunod na araw para ayusin ang buhay mo para nang sa ganun may maayos siyang luluguran sa mundo mo at hindi mo na kailangan kumbinsihin pa ang sarili mo na mahalin ang bawat parte nang pagkatao niya dahil it will all come naturally. Darating ang tamang tao na magpapaniwala sayo na ang tunay na pag-ibig ay hindi mapait, at ang happy ever after ay posible pa din mangyari. Tiwala lang.

Lunes, Marso 9, 2015

WHISTLE ALERT

Have you ever encountered a guy who can incredibly reach the highest of high notes?
Well, the Philippine Music Industry has him, a former member of the band Brown Flava, K24/7 and Voices of 5, he is no other than ----- (drum rolls) Mr. Johann Mendoza.


<Photo (c) Johann Mendoza>

Together with his former band mates, he also has a lot to offer in the music industry. 

Check out his own version of Beyonce's Listen. I haven't heard any male artist covered this very challenging piece. With all due respect, he is way better than any other "biriteras" who also did a cover of this song.


Another piece that was amazingly covered by sir Johann was Whitney Houston's I Have Nothing.


He is definitely one of the  artists who reaches the high notes effortlessly and this kind of artist really deserves a big break in the music industry. 

Sir Johann was also able to cover Usher's song, entitled "Can You Help Me" and honestly, it is uniquely different from the original.

And for me, he can wonderfully sing any song thrown at him. I am really looking forward seeing this guy prosper in his singing career because he is definitely a master of his own craft.

Name any song and I am sure enough that he can definitely give justice into it.  Here's another cover to be amaze of.


Sir Johann is as good as any other artists which can be heard locally and internationally. Filipinos really do have world-class talents that should be under the lime-light and Johann Mendoza is one of them.

He also has his own version of one of my favorites from Jason Derulo entitled "Marry Me" and believe me, he nailed it!


This guy right here, is definitely a jack of all trades and one of the finest that Philippines has to offer. 

And by the way, you might also want to check out his recently released original song entitled "For Better Or For Worse" that was submitted for a competition based in UK.



You may check out his other and upcoming videos and subscribe on his youtube channel : https://www.youtube.com/user/johannmendozachannel

For More Updates, like his page: http://facebook.com/johannmendozaofficial
And you can also follow him on twitter and instagram: 
https://twitter.com/johannpcm
https://instagram.com/johannpcm/